Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

We' ll always have Paris












Εδώ και μέρες κοιτάζοντας την ταινιοθήκη μου το μάτι μου έπεφτε συνέχεια πάνω στην θρυλική ασπρόμαυρη ταινία <<Cassablanca>> ένα ρομαντικό φιλμ με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που σκηνοθέτησε ο Μάικλ Κέρτιζ, με πρωταγωνιστές τον αξεπέραστο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ την εκθαμβωτική Ίνγκριντ Μπέργκμαν και τον πληθωρικό paul henreid...Πρόκειται για μία από τις κορυφαίες στιγμές της έβδομης τέχνης, σύμφωνα με τους ειδικούς.Χθές κατάφερα να την δω και φυσικά θέλω να παροτρύνω όσους δεν την έχουν δεί να σπεύσουν να την δούν. Υπερκλασσική ταινία-ορόσημο, η Casablanca προσφέρει αυτό που μπορεί να αρέσει στους πάντες, δηλαδή ένα φλογερό ερωτικό τρίγωνο, μία μυστηριακή ατμόσφαιρα, ανατροπές μέχρι τέλους, και ένα φινάλε που έγραψε..Είναι μια ταινία που δεν θα μπορούσε να μην γίνει θρύλος, αφού σημάδεψε μία ολόκληρη πόλη και μία ολόκληρη εποχή (όχι μόνο χρονικά, αλλά και ιστορικοπολιτικά)...αν υπάρχουν άνθρωποι που δεν το έχουν δει, εννοείται πως δεν πρέπει να το χάσουν...η σκηνή με την "Μασσαλιώτισσα" είναι ανατριχιαστική...Η ατάκα του rick "we `ll always have paris" αποτελεί μία από τις πιο γνωστές του κινηματογράφου γενικώς...

Τι είναι αυτό που κρατά την Casablanca μέσα στην δεκάδα των καλύτερων φιλμ που γυρίστηκαν ποτέ και ταυτόχρονα στη λίστα των φιλμ που είμαστε πάντα έτοιμοι να ξαναδούμε? Δεν μπορεί να είναι μόνο η σφιχτοδεμένη σκηνοθεσία, οι πλούσιες ερμηνείες, η μαγική ατμόσφαιρα και το συγκινητικό ρομάντζο. Υπάρχουν ανάλογες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου και ορισμένες απ’ αυτές μετά δυσκολίας βλέπονται δεύτερη φορά. Ο Umberto Eco παρατήρησε ότι η Casablanca δεν είναι απλώς μία ταινία - «is not just one film. It is many films, an anthology» - είναι ένα συνοθύλευμα στοιχείων της δυτικής κουλτούρας αλλά και αξιών τις οποίες ο δυτικός κόσμος πίστευε ότι υπεράσπιζε κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ταινία ενσωματώνει κάθε αγαπημένο κλισέ και όπως πολύ εύστοχα συνεχίζει ο Eco, η διαπίστωση ενός ή δύο κλισέ μας κάνει να γελούμε, η συνεύρεση όμως εκατό κλισέ μας συγκινεί καθώς δίνει απρόσμενο βάθος στο έργο αλλά και νέες ερμηνευτικές διεξόδους στους θεατές του.

Η Casablanca βασίστηκε στο θεατρικό έργο Everybody comes to Rick’s των Murray Burnett και Joan Alison, ένα έργο άνευ αξιώσεων. Την ευθύνη του σεναρίου έφεραν οι αδελφοί Epsteinκαι ο Howard Koch όμως είναι γνωστό ότι το κείμενο διαμορφώθηκε με την συνδρομή και άλλων σεναριογράφων οι οποίοι δούλεψαν τους αξεπέραστους διαλόγους ή επιμελήθηκαν την ρομαντική ιστορία η οποία φαινόταν κατ’ αρχάς λίγο αδύναμη. Το στούντιο ζήτησε από τους σεναριογράφους να βαδίσουν πάνω στα σίγουρα βήματα τουAlgiers και του Only Angels have wings ωστόσο το σενάριο δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Στην ουσία, λοιπόν, εξελισσόταν παράλληλα με τα γυρίσματα και ίσως τελικά πολλές από τις σκηνές κορύφωσης να είναι αποτέλεσμα στιγμιαίας έμπνευσης ή σκηνοθετικού αδιεξόδου. Η ταινία χαρακτηρίζεται από την αβεβαιότητα που αποπνέουν τα πλάνα της, πολύ περισσότερο όμως από την αγωνία και την ανασφάλεια που καθρεφτίζονται στα μάτια της Bergman η οποία μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας του μοντάζ δεν ήξερε ποιον ήρωα θα ακολουθούσε η Ilsa. Αυτή η αβεβαιότητα τελειοποιεί την νουάρ ατμόσφαιρα που καθηλώνει τους θεατές. Μία ατμόσφαιρα που ντύνει το As Time goes by… ευφυώς διασκευασμένο από τον Max Steiner ώστε να συνοδεύει όλες τις σκηνές κορύφωσης της ταινίας.

34 περίπου εθνικότητες απαρτίζουν τον καστ της ταινίας και μας θυμίζουν αυτό που ήταν η Καζαμπλάνκα την εποχή του πολέμου. Ένα σημείο συνάντησης, φυγάδων, απελπισμένων, καιροσκόπων, απατεώνων, λιποτακτών, αντιστασιακών που θεωρούσαν ότι βρίσκονται μία στάση πριν από την Γη της Επαγγελίας. Και αυτό απεικονίζεται με θαυμάσιο τρόπο στην ταινία η οποία ολοκληρώνεται προσφέροντας λύτρωση στους πρωταγωνιστές της. Όχι ευτυχία. Λύτρωση…

Η ταινία περιέχει και μερικές από τις πλέον αξιοσημείωτες ατάκες στην ιστορία του κινηματογράφου. Στον σχετικό πίνακα που συντάχθηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου το 2005 περιέχονται έξι, οι πιο πολλές από τις ταινίες που ανθολογήθηκαν:

· «Here's looking at you, kid» (5η θέση)

· «Louis, I think this is the beginning of a beautiful friendship» (20η)

· «Play it, Sam. Play 'As Time Goes By'» (28η), η πιο διάσημη ατάκα της ταινίας, που την γνωρίζουμε λανθασμένα ως «Play it again, Sam»

· «Round up the usual suspects» (32η)

· «We'll always have Paris» (43η)

· «Of all the gin joints in all the towns in all the world, she walks into mine» (67η


Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ......

ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΙΛΙΕΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ……….ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ

Όταν βάζεις έναν άνθρωπο στη ζωή σου είτε ως δεσμό είτε ως φίλο (σήμερα θέλω να κάνω μνεία μόνο στο όνομα της φιλίας )του δίνεις κάτι σαν ψήφο εμπιστοσύνης….ιδίως όταν είσαι άνθρωπος που επεξεργάζεται διπλά και τριπλά τα πράγματα που φιλτράρει τα πάντα πρίν πάρει μια απόφαση όταν η επιπολαιότητα δεν συνάδει με τον χαρακτήρα σου και όταν σε έχει βοηθήσει και τόσες και τόσες φορές αυτό που λέμε <<ένστικτο>>……στην επιλογή σου αυτή, τότε λές λοιπόν ότι κάτι αξίζει αυτός ο άνθρωπος που επιλέγεις να του δώσεις χώρο στη ζωή σου .Ως εδώ όλα καλά.Θεωρείς ότι κατά κάποιο τρόπο έκανες μια επιτυχή επένδυση.Σκέφτεσαι ότι είναι πραγματικά σπουδαίο και όμορφο να έχεις δίπλα σου 5 -10 ανθρώπους που σε νιώθουν , σε αγαπούν , σε εκτιμούν σε στηρίζουν αν χρειαστεί , που μπορείτε να πείτε δυο κουβέντες παραπάνω , να δώσει ο ένας στον άλλο ,να είναι ο ένας για τον άλλο , και φυσικά να είναι πάντα εκεί….

Τι γίνεται όμως όταν ο άλλος αυτός που έχει γίνει μέρος της ζωής σου και που πιστεύεις ότι θα είναι πάντα εκεί όπως θές να πιστεύεις ότι γίνεται σε κάθε δυνατή και ουσιαστική σχέση μεταξύ δυο ανθρώπων φεύγει ….έτσι ξαφνικά.Και το χειρότερο χωρίς κάν εξηγήσεις.Όταν είσαι και λίγο παραπάνω <<ευαίσθητος ύπαρξις >> ωσάν τη γράφουσα πως είναι αλήθεια δυνατόν να μην στενοχωρηθείς.Να μην προβληματιστείς να μην γεμίσεις το μυαλό σου σου με ένα σωρό εικασίες και στην τελική να μην θυμώσεις που ο άλλος αυτός δεν είναι εκεί να σε βοηθήσει.Να σου δώσει απαντήσεις να σου εξηγήσει να σε κάνει να καταλάβεις τι έφταιξε.Να είναι εκεί για σένα και εσύ για αυτόν ν α προβληματιστείτε μαζί να συζητήσετε μαζί να στενοχωρηθείτε μαζί να βρείτε λύσεις μαζί Να παλέψετε για αυτήν την φιλία ΜΑΖΙ. Στενοχωριέσαι λοιπόν μόνος και δεν εννοείς να καταλάβεις πως ίσως είχες κάνει λάθος εκτίμηση γι α αυτόν τον άνθρωπο.Τον άλλον αυτόν.Δεν μπορείς να το καταλάβεις δεν το δέχεσαι ρε παιδί μου.Όχι από υπεροψία ,όχι ,όχι….καμία σχέση .Ποτέ αυτό.Απλά δεν μπορείς να δεχτείς πως μπορεί να έχεις πέσει τόσο έξω για αυτόν τον άνθρωπο που εμπιστεύτηκες και πίστεψες.


Γιατί ο άνθρωπος αυτός που επέλεξες για φίλο θα ήταν αιώνια εκεί για εσένα δεν θα σε παρατούσε σύξυλο στην πρώτη δυσκολία σαν τον χειρότερο εχθρό σου δεν θα σε άφηνε μόνο σου με τις σκέψεις και τα ερωτηματικά σου .Θα σου έλυνε κάθε απορία θα λύνατε κάθε παρεξήγηση .Γιατί έτσι γίνεται σε οποιαδήποτε αληθινή και ουσιαστική σχέση.Έχεις εξ αρχής και πάντα σαν δεδομένο στο μυαλό σου πως θα διατηρήσεις αυτήν την σχέση ότι και να γίνει ,δεν θα αφήσεις κανέναν και τίποτα , καμία παρεξήγηση καμία αδυναμία ,καμία δυσκολία , να χαλάσει αυτό το όμορφο που υπάρχει μεταξύ σας .Άν ξεκινάς έτσι με αυτό το σκεπτικό παλεύεις για αυτή τη φιλία.Και αυτή η φιλία δεν χαλάει ποτέ .

Τι γίνεται όμως όταν εσύ έχεις όλη την καλή διάθεση και το δείχνεις και ο άλλος δεν είναι εκεί για εσένα.Να σε ακούσει, να σου δώσει απαντήσεις να προβληματιστεί με τις σκέψεις σου , να παλέψει και αυτός ανάλογα.Αφού δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση το ξέρετε καλά και οι δυο σας.Το έχετε μάθει αυτό .Όσο μπερδεμένο και αν είναι ένα κουβάρι έχει και ένα τέλος , μια άκρη δεν μπορεί..άσε που πολλές φορές το κουβάρι δεν είναι κάν τόσο μπερδέμενο όσο νομίζουμε απλά εμείς το βλέπουμε έτσι…..Δεν πιστεύω ότι δεν μπορεί να βρεθεί λύση σε κάποιο θέμα όταν και οι δύο άνθρωποι έχουν την θέληση για το καλύτερο αποτέλεσμα.Στην προκυμένη περίπτωση σ το να μην χαθεί η φιλία, μπορεί να έχει συμβεί μια παρεξήγηση ,οτιδήποτε.Αξίζει για μια παρεξήγηση να χαθεί μια φιλία και μια ωραία σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων?? Άν ξεκινήσεις με αρχικό στόχο ότι εγώ αυτόν τον άνθρωπο τον θέλω στη ζωή μου δεν θα τον αφήσεις να φύγει.Ξέρεις όμως γιατί πρώτος εσύ είσαι υπέρμαχος της ελευθερίας του κάθε ανθρώπου ότι φυσικά και έχει κάθε δικαίωμα να μην σε θέλει πια στη ζωή του ο άλλος και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτήν του την απόφαση όσο κι αν σε πονάει όσο και αν σε πικραίνει. Δεν παύει όμως να πονάς και αυτή η πικρία να μην έχει τέλος….

Όταν ο ένας λοιπόν έχει καλή θέληση και νοιάζεται ενώ ο άλλος όχι συμβαίνουν τα εξής τινα: ή ο άλλος πιστεύει ότι έχουμε δυο ζωές να ζήσουμε και ζούμε την πρώτη μας ζωή σαν πρόβα για να μάθουμε να ζήσουμε την δεύτερη όπως θα θέλαμε,άρα υπάρχει και δεύτερη ευκαιρία, ή απλά δεν τον νοιάζει…….

Θα σκέφτεστε τώρα εσείς για να τα λέει όλα αυτά η υποφαινόμενη θα έχει καεί η γούνα της.Δεν είναι ακριβώς έτσι …Έχω ανθρώπους γύρω μου ,που αγαπώ και με αγαπάνε που ξέρω ότι είναι δίπλα μου και ότι θα είναι εκεί για μένα…..όταν όμως ο αριθμός αυτός καμιά φορά παίρνει την κατιούσα σε προβληματίζει όταν ας πούμε από 9 γίνονται 7 λές γιατί να μην γίνουν 10 έστω να παραμείνουν 9. Μια χαρά!Γιατι δεν είναι δα και 100 για να μην σε νοιάζει.Άσε που και πάλι θα σε ένοιαζε γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και μοναδικός.Απλά δεν έχεις τέτοιες βλέψεις.

Δεν ξέρω αν με αυτό το άρθρο βοήθησα κάποιους , να δούν τα πράγματα λίγο διαφορετικά υποθέτω πως ίσως αυτός να ήταν και ο σκοπός.Ισως να βοήθησα κάποιους με αυτά που γράφω ίσως και για κάποιους άλλους να είναι όλα αυτά αμπελοφιλοσοφίες . Ίσως και να έγινα γραφική ή και κουραστική.Όπως και να έχει με ανεχτήκατε ως εδώ άρα ας κλείσω και με κάτι τελευταίο που θα ήθελα να μείνει από όλες αυτές μου τις σκέψεις σαν συμπέρασμα είναι το εξής ένα :΄΄ Να μην αφήνουμε ποτέ κάτι όμορφο να χάνεται από τη ζωή μας ιδίως όταν πρόκειται για ανθρώπους .Έχουμε μόνο μια ζωή ας μην ξεγελιόμαστε και η ζωή αυτή δεν είναι πρόβα για να ζήσουμε μια δεύτερη .Αξίζει λοιπόν σε αυτήν την ζωή να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που αγαπάμε.Άς μην αφήσουμε κανέναν και τίποτα να μας το στερήσει αυτό!!Έτσι πιστεύω εγώ , τα συμπεράσματα δικά σας…..

Τ.Κ

Alessandra Amoroso - Mi Sei Venuto A Cercare Tu

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Ζευγαρώνοντας με τον ακατάλληλο

Γιατί οι άνθρωποι , ακόμα και οι πιο έξυπνοι , παντρεύονται ή γενικά ζευγαρώνουν τόσο συχνά με πρόσωπα εντελώς ακατάλληλα?Ποιός είναι ο λόγος που επιλέγεις να αποτύχεις στον έρωτα με κάποιον όταν όλοι οι τρίτοι γύρω σου προέβλεπαν εξαρχής την αποτυχία σας?

Θέλω να μιλήσω για μια μερίδα χαρακτήρων , που δεν οδήγούνται σε επιλογή ακατάλληλου ανθρώπου ούτε απο ναρκωτικό ενθουσιασμό , ούτε απο τη βιασύνη του επιτακτικού πόθου , ούτε απο νεανική αστοχία.Υπάρχουν περιπτώσεις, πολλές που κάποιοι κανονικά επιλέγουν , προτιμούν να δεθούν με ακατάλληλο ταίρι.Συνειδητά , και περισσότερο μισο-συνειδητά, ρέπουν να διαλέξουν πρόσωπο ακίνδυνο για την ψυχή τους.Πρόσωπο ασφαλές για την ισορροπία τους, για τις αντοχές τους.Επιδιώκουν να συγκρατήσουν τα συναισθήματά τους σε όριο ελεγχόμενο σε βαθμό ζέσης υποφερτό.Δεν αντέχουν τον μεγάλο πόνο , την αιμόφυρτη ρωγμή,την απώλεια του αυτοελέγχου , το άγχος της αβεβαιότητας , το να κρατάει άλλος στα χέρια του τη ζωή και το θανατό σου, το άλμα στο κενό και στο καινό.Όλα εκείνα δηλαδή που υπόσχεται και απειλεί η μεγάλη αγάπη.Γιατί εδώ, στη χώρα του έρωτα , της ένωσης και του απόλυτου που αναζητιέται άνευ όρων , υποσχέσεις και απειλές συγχέονται ,περίπου ταυτίζονται .Δεν είναι ανεκτή για μια τρεμάμενη ψυχή μια τέτοια ασάφεια και δεν υποφέρει ένα τέτοιο ρίσκο.Θυμίζει εγκατάλειψη στην έρημο του Μπόρχες όπου,βρίσκεται ο πιο τρομαχτικός λαβύρινθος.Δεν έχει τοίχους, θύρες ,κατευθύνσεις ,προσανατολισμό .Είναι το άπειρο και το΄αόριστο.Μονάχα οι ασκητές του Θεού και οι ασκητές της αγάπης αφήνονται στο μαγνητισμό της ερήμου.
Γιατί είναι ασκητική και η αγάπη.

Κι έτσι, οι πολλοί καταφεύγουν στην επίφαση του έρωτα όπως και στην επίφαση του Θεού.Στα κλισαρισμένα επεισόδια και στις ασφαλείς ρυθμίσεις σχέσεων.Ήρεμα και κανονικά θα αγαπούν μέχρι να απομείνουν και οι ίδιοι ένα ασφαλές κλισέ του εαυτού τους.Έτσι ελπίζουν τουλάχιστον.Έτσι θέλουν να πιστεύουν πως είναι συνετότερο και ακίνδυνο.Οργανώνουν το πάθος τους, τις αντιδράσεις τους , τα βήματά τους.Ακόμα και τη λύπη ή το θυμό τους θέλουν να προσχεδιάσουν , μέχρι που μπορεί να φτάσουν.Με ένα εργαλείο διαίσθησης - κάτι σαν ένστικτο επιβίωσης - ξεχωρίζουν το πρόσωπο που θα συνδεθούν , προκειμένου να πορευτούν με ασφάλεια , σχετική έστω ασφάλεια μαζί του.Το πρόσωπο το ανώδυνο , το προβλέψιμο ,το ελεγχόμενο , εκείνο που πιο πολύ βολεύει παρά παρασέρνει.Που καθησυχάζει αντί να αναστατώνει.

Φτιάχνουν λοιπόν ερωτική σχέση και γάμο με άνθρωπο που δεν συνταράσσει, ώστε να μήν διαταράσσει τον κόσμο τους.Το προτιμούν.Μισοερωτεύονται πλάσματα όπως μισοερωτεύονται και τον Πλάστη.Όλα μετρημένα και ζυγισμένα με κριτήριο κάποια επίφαση σιγουριάς.Ώστε να μπορούν και να χωρίσουν εύκολα.,Ώστε να μπορούν να φύγουν.Για να μην πονέσουν φριχτά αν εγκαταλειφθούν , για να ξεχάσουν κατόπιν εύκολα ,και πιο πολύ για να είναι σε θέση γρήγορα να αναπληρώσουν.Για να μπορούν να είναι πολυγαμικοί και να μην χάνουν ευκαιρίες για νέες μικροπεριπέτειες.Ζητούν ταίρι αναλώσιμο ο αναντικατάστατος άλλος τους πέφτει θανάσιμα βαρύς.Ο γνήσιος έρωτας είναι -θες δε θές- πιστός , ενώ εκείνοι προτιμούν να λένε πως έχουν εμπειρίες.Η φανταχτερή ποσότητα εις βάρος της ακριβής ποιότητας ήταν πάντα για τον κόσμο ένα δίλημμα.Όχι,όχι ....δε θα προσφέρουν τον εαυτό τους στον άλλο, γιατί δε θέλουν να χάσουν τον εαυτούλη τους.

Παραμένουν έτσι σε μια υποτονική, <<λίγη>> σχέση που κατά βάθος περιφρονούν , όπως περιφρονούν και την αδυναμία τους.Έτσι ασφαλισμένα να ζούν κοντά σ΄εκείνον , σ' εκείνη , που δεν κινδυνεύουν παράφορα να αγαπήσουν.Για να προστατεύονται με την χλιαρότητα , για να μην καούν και να μην κάψουν τις μικρές τους περιουσίες.Όλα όσα μαζεύουν σαν τα μυρμήγκια και θησαυρίζουν στις στενές αποθήκες τους.Αντικείμενα όλα , και ιδέες- αντικείμενα και επιθυμίες-αντικείμενα ,επικυρωμένα απο τις τηλεοπτικές διαφημίσεις και τις αφίσες των δρόμων ,προτού τις κουρελιάσει ο επόμενος άνεμος.Έχουν ανάγκη να χωθούν στο πλήθος και στα καθωσπρέπει του πλήθους ,ενώ ο γνήσιος έρωτας σε αναγεννά μοναδικό ,αλλά και μοναχικό.Σε καταδικάζει ακοινώνητο , περίπου έναν παρία .Μαζί, οι δυό σας μόνο,και κόντρα στο πλήθος. Σαν ένας.Πέφτει πάρα πολύ.Ο έρωτας αρχίζει να φθείρεται απ΄τη στιγμή που κοινοποιείται , γράφει ο Νίτσε.Όμως ο μέσος άνθρωπος είναι ολάκερος μια κοινοποίηση , ζει για τον κύκλο του και όχι για το κέντρο του.

Οχι , δε θέλουν να συναντήσουν το πρόσωπο του γνήσιου,του μεγάλου ερωτά τους.Το πρόσωπο που θα τους συγκλονίσει.Δεν έχουν τα κότσια για τόσο κίνδυνο , για τόση οδύνη.Και να το συναντήσουν θα κάνουν πως δεν το κατάλαβαν.Και να το καταλάβουν θα προσπαθήσουν να το υποτιμήσουν.Θα το στολίσουν με ελλατώματα για να το αποφύγουν.Για να δικαιολογηθούν που δεν τολμούν.Ίσως και να μην πιστεύουν πως το αξίζουν.Έχουν πολύ ψυχικό και πνευματικό μόχθο όλα τούτα.

Θέλουν να αυτοπροστατεύονται από την πρόγευση παραδείσου που λέγεται ότι χαρίζει ο αληθινός εραστής, γιατί δεν είναι απρουπόθετος ο παράδεισος , γιατί έξω απ΄τον παράδεισο καραδοκεί και η τιμωρία , η εξορία.Για να μην τρέμουν μήπως τους εγκαταλείψει μια μέρα το αγαπημένο πρόσωπο, για να μην τρέμουν την έκθεση , τη στέρηση και την καταδίκη σε μοναξιά και σε αντιπαράθεση με τον ανυπόφορο εαυτό τους μετά.Δεν αντέχεται απ' όλους ο συναρπαστικός έρωτας.Δε βολεύει.Έχει αγωνία, έχει τρόμο , εξευτελισμούς , ζημιές και διαφεύγοντα κέρδη.

Δεν είναι πως δέν καταλαβαίνουν την δυναμή του , πως δεν ελκύονται.Ποιός μπορεί να αποφύγει μια τέτοια αίσθηση , μια τέτοια γνώση , αφου είναι ριζωμένη στη φύση μας?Κάτι βαθύ, παλιό , αρχαίο εντός τους το έχει παράδοξα κάποτε βιώσει.Γι 'αυτό και μοιάζει με νοσταλγία αυτό που αισθάνονται όταν παρακολουθούν ταινίες ερωτικές , όταν διαβάζουν μυθιστορήματα για μεγάλες αγάπες , όταν ακούν μουσικές που διεγείρουν την πρωτογενή λαχτάρα.Εκ του ασφαλούς έστω.Στον καναπέ.Παίρνουν όμως ένα ύφος ονειροπόλο.Τους ταξιδεύει για λίγο μια ρέμβη.

Γρήγορα όμως επιστρέφουν στην επίφαση σχέσης που κατάντησαν την σχέση τους.Με όσα συμπτώματα και παρενέργειες φέρνει σιγά σιγά και σταθερά η στέρηση του ουσιώδους.Θα αναζητούν όσο μεγαλώνουν φυγές.Εκ του ασφαλούς φυγές.Ομπρέλες στις καταιγίδες , στις εσωτερικές θύελλες, ακόμα και στις μικρές μπόρες.
Θυμάμαι που διάβασα παλιότερα σε εφημερίδα πως, μια νύχτα η νοσοκόμα του Γιάννη Τσαρούχη τον μάλωνε επειδή εκείνος ετοιμαζόταν να βγεί και να πάει σε μια γιορτή.Ήταν ήδη πολύ άρρωστος, έξω είχε παλιόκαιρο και η νοσοκόμα του έβαλε τις φωνές.<<Κύριε Τσαρούχη που πάτε?Θα πεθάνετε!>>.
<< Για να μην πεθάνω, να μην ζήσω?>>τη ρώτησε εκείνος.
Είναι απίστευτο , άλλα οι περισσότεροι έτσι περίπου ζούμε τις ζωές μας.Δε ζούμε.Προσπαθούμε μόνο να μην πεθανουμε.

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ......

ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΗ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥ ΜΕ ΠΑΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ .ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ , ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ , ΑΝΕΜΕΛΙΑ, ΟΥΣΙΑ ....'' ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.ΝΑ ΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ .ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΙΣΑΙ !!..........ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ .ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΑΝΑΒΡΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΜΙΑΣ.....''.

Luciano Pavarotti - Caruso ( Te voglio bene assai)

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Άντρες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

Το πάθαμε κι αυτό...

Από αναγνώστρια

«Στη δουλειά τη βγάζω δεν τη βγάζω φέτος» μου είπε και κοίταξε το υπερπέραν. Είναι 35 πανέξυπνος, σέξι και υποψήφιος… άνεργος. Φλερτάρω Σάββατο βράδυ, με ένα θύμα της οικονομικής κρίσης γένους αρσενικού και λέω –χωρίς να μου το έχει ζητήσει- να πάρω την τσαντούλα μου και να γίνω καπνός γιατί βαρέθηκα αυτή την καραμέλα και γιατί δε θέλω να κάνω κανένα pause στη μου ζωή επειδή με κυνηγάει ο αόρατος αυτός εχθρός.
Guys, προσοχή, η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά όπως πάμε θα βρεθούμε όλοι αγκαλιά στο φουαγιέ του ψυχίατρου.

Είναι και αυτό το θεματάκι που έχει ο άντρας με την επιτυχία. Παλαιότερα το σεξ ήταν το τρόπαιο. Tώρα πια το κάστρο έπεσε και είναι τα λεφτά, η καταξίωση (λέμε τώρα) και το τεράστιο ΕΓΩ, αφήνουν ελάχιστο χώρο σε δεσμεύσεις που περιέχουν συναίσθημα. «’Ελα μωρέ, όλα καλά θα πάνε, χαμογέλα!» Τι άλλο να του πεις; Να φύγεις; Θα γίνεις υπερβολική και άλλωστε τι έχει o άνθρωπος; Απλά είναι depressed με τη δουλειά, όπως όλοι δηλαδή. Θέλει άλλωστε από τη φύση του ως άνδρας (μοι ένεπε μούσα) να κάνει κι αυτός με τη σειρά του το ταξίδι του στις μεγαλουπόλεις της Εποχής της Κρίσης, να περιπλανηθεί, να τα χάσει όλα, να προσπαθήσει να τα κερδίσει ξανά κλείνοντας τ’ αυτιά του στις σειρήνες που θα του κόψουν τον δρόμο.

Τους αγαπάμε και τους καταλαβαίνουμε γιατί η ανεργία παραμονεύει στη γωνία τους περισσότερους Έλληνες και μάλιστα στην πιο παραγωγική τους ηλικία. Τι θα κάνουμε όμως;





Live like it's heaven on earth
Love like you'll never be heart
Dance like no one is watching........

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Αντιμετωπίστε τις οικονομικές δυσκολίες

Αυτό το άρθρο απευθύνεται σε όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για το πώς να διαχειριστούν καλύτερα τις συνέπειες που μπορεί να έχουν φέρει οι οικονομικές δυσκολίες στη ζωή τους.

Είναι γεγονός ότι στην εποχή που ζούμε είμαστε όλοι αλληλοσυνδεδεμένοι σε ένα οικονομικό σύστημα. Ο οικονομικός αναβρασμός που επικρατεί φαίνεται να προκαλεί δυσχέρειες στην οικονομική κατάσταση πάρα πολλών ανθρώπων παγκοσμίως, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό σε διάφορους τομείς της ζωής τους. Πιθανόν σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό να έχει επηρεαστεί και η δική σου οικονομική κατάσταση ή των ανθρώπων γύρω σου και γενικά αυτό να δημιουργεί μια αίσθηση ανασφάλειας για ό,τι ως τώρα θεωρούσες δεδομένο.

Πόσο επηρεάζει τη ζωή σου η οικονομική αναταραχή που συμβαίνει; Τι μπορείς εσύ να κάνεις γι’αυτό; Πώς μπορείς να διαχειριστείς αποτελεσματικότερα τα οικονομικά σου ή να βοηθήσεις κάποιον να το κάνει;

Παρακάτω αναφέρω μερικούς από τους τρόπους που αφορούν στην αντιμετώπιση των συνεπειών που προέρχονται από οικονομικές δυσκολίες. Φυσικά, διαβάζοντας αυτό το άρθρο ίσως να σκεφτείς και άλλους, δικούς σου τρόπους κατανόησης και διαχείρισης αυτού του θέματος.

Πόσο ρεαλιστική είναι η καταστροφολογία;

Συνήθως, όταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα σε παγκόσμιο, εθνικό ή τοπικό επίπεδο αρκετοί άνθρωποι ή ομάδες ανθρώπων, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, έχουν την τάση να καταστροφολογούν και να προκαταλαμβάνουν το τι θα συμβεί στο μέλλον, βλέποντας συνεχώς μέσα από αρνητική ματιά τα γεγονότα.

Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να είναι ‘εύκολο’ να υιοθετεί κανείς αυτόν τον τρόπο σκέψης ή να επηρεάζεται από αυτόν, αφού είναι αρκετά αποδεκτός, ανεκτός και διαδεδομένος γύρω μας. Μπορεί δηλαδή, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, κάποιος να ‘εκπαιδευτεί’ εύκολα σε αυτόν από το περιβάλλον του, εφ’όσον το επιτρέψει. Κάτι τέτοιο δυσκολεύει την επινόηση δημιουργικών και ρεαλιστικών λύσεων για τη δική σου περίπτωση, καθώς, επίσης, μπορεί να σε αποθαρρύνει από το να δράσεις εποικοδομητικά π.χ. ‘σιγά μην αλλάξει η κατάσταση αν κάνω αυτό κι αυτό.’

Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες σε ένα πρόβλημα. Όμως, όταν κανείς υιοθετεί μονόπλευρους τρόπους σκέψης (π.χ. καταστροφολογία) βάζει τον εαυτό του σε μια θέση αδράνειας ή ακόμα και πανικού, πράγμα που συνήθως δεν βοηθάει στην πραγματική αντιμετώπιση των δυσκολιών του/της.

Θυμήσου ότι τα συναισθήματα θρέφονται με συναισθήματα όχι με αντικείμενα

Ακούγεται συχνά ότι πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να καλύψουν τις συναισθηματικές τους ή ακόμα και τις πνευματικές τους ανάγκες, κυρίως μέσα από τα υλικά αγαθά. Τα περιττά ψώνια, οι αγορές που δεν αντιστοιχούν στην πραγματική τους οικονομική κατάσταση, η άσκοπη κατανάλωση είναι μερικά παραδείγματα. Όταν, όμως, μετά κανείς βγει από το υπερκαταναλωτικό κλίμα, η αίσθηση του ‘συναισθηματικού κενού’ σύντομα επανέρχεται, ενώ την ίδια ώρα μπορεί να έχει προστεθεί σε αυτό και το άγχος για το πώς θα καλυφθούν αυτά τα έξοδα.

Πώς άραγε μπορεί να συμβαίνει αυτό; Είναι φανερό πλέον από πληθώρα ερευνών στην ψυχολογία ότι για να ικανοποιηθούν οι ψυχικές και πνευματικές μας ανάγκες είναι απαραίτητα και τα αντίστοιχα συστατικά, δηλαδή συναισθηματική και πνευματική τροφή. Αν αυτά δεν τα έχεις, τότε τα υλικά αγαθά μπορούν να προσφέρουν μόνο μια πρόσκαιρη αίσθηση ικανοποίησης.

Προσπάθησε να αποδεσμευτείς από τα αντικείμενα και δώσε μεγαλύτερη έμφαση στις σχέσεις σου

Είναι φανερό ότι τα υλικά αγαθά βοηθάνε, εμπλουτίζουν, διευκολύνουν ή και ομορφαίνουν τον τρόπο ζωής σου. Για εσένα τι έχει πραγματικά περισσότερο σημασία στη ζωή σου; Πολλοί άνθρωποι συχνά απαντούν σε μια τέτοια ερώτηση με έννοιες όπως η αγάπη, η φιλία, οι σχέσεις, η οικογένεια, το να κάνουν πράγματα που τους γεμίζουν.

Αν αυτά υπάρχουν στη ζωή σου και τα καλλιεργήσεις τότε η ζωή μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερο νόημα και πληρότητα ανεξάρτητα από τις οικονομικές σου συνθήκες ή τα υλικά αγαθά που διαθέτεις. Επίσης, από επιχειρηματική άποψη, έχει βρεθεί ότι αυτοί που νοιάζονται πραγματικά για τους πελάτες και τους εργαζόμενούς τους και προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα είναι αυτοί που συνεχίζουν να έχουν επιτυχία στις δύσκολες οικονομικές περιόδους.

Μια ευκαιρία να διδαχθείς

Ας θυμηθούμε ότι στην ιστορία της η ανθρωπότητα έχει περάσει πολύ κρίσιμες περιόδους. Αυτό μπορείς εύκολα να το διαπιστώσεις, αν, για παράδειγμα, διαβάσεις ιστορία ή αν συζητήσεις με έναν ηλικιωμένο άνθρωπο. Ίσως στην εποχή που ζούμε έχουμε τα πιο σύνθετα ζητήματα από ποτέ αλλά, επίσης, περισσότερο από ποτέ έχουμε τα μέσα και τις δυνατότητες να διαχειριστούμε δύσκολες και σύνθετες καταστάσεις.

Τι μπορείς να κάνεις τώρα;

Αν έχεις χάσει τη δουλειά σου, αν μειώνονται οι πελάτες σου ή τα χρήματά σου, ίσως, μπορείς να εστιάσεις περισσότερο στις πιθανές ευκαιρίες που μπορεί να υπάρχουν και στο τι μπορείς να κάνεις τώρα για την κατάσταση.

Το να έχεις την πρόθεση να γίνεις πιο ευέλικτος σε διευκολύνει στο να κάνεις κάτι με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι το έκανες έως τώρα. Αυτό μπορεί να σου ανοίξει νέες προοπτικές και να σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα από περισσότερες πλευρές, ώστε να έχεις περισσότερες επιλογές. Τι μπορείς να μάθεις; Τι μπορείς να προσφέρεις;

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Η ΖΩΗ ΜΕ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΕΙ.....

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ........ΔΩΣΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟ <<ΠΛΕΟΝ>>,ΜΕ ΘΛΙΒΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΥΤΟ .ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΜΕ <<ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΥΝ>>ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ .ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ Η ΥΠΟΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ MASTER ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ.!!!!ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΟΥ ΤΩΡΑ ΑΠΟΤΟΜΑ ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΞΟΥ ΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΛΑΘΟΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ.......................!!!!!!!!!ΒΙΑΣΤΗΚΕΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ!!!ΤΙ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ???ΜΗΠΩΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΩΣ ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ ΠΑΙΡΝΕΙΣ???Ω !!ΦΙΛΤΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΕΣ???

Stories - Darling

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Θυμήθηκα τα λόγια ενός φίλου απο τα παλιά....κάνοντας ανάλογες σκέψεις

<<Σκεφτόμουν ότι συχνά οι περισσότεροι άνθρωποι επιδιώκουν με περισσή επιμέλεια τη δυστυχία τους,κάνουν - ασυναίσθητα - ότι μπορούν για να δυστυχήσουν (πολλές φορές στο όνομα της ευτυχίας) και τελικά τα καταφέρνουν περίφημα...και μετά παραπονιούνται...>>